Bedelmonnik is de benaming voor monniken die rondtrokken en aalmoezen verzamelden om in hun levensonderhoud te voorzien. Deze monniken leefden een zwervend bestaan, zonder vaste verblijfplaats en waren afhankelijk van de vrijgevigheid van de mensen die zij tegenkwamen in hun tochten.
De bedelmonniken waren voornamelijk actief in de middeleeuwen, toen het kloosterleven een belangrijke rol speelde in de samenleving. Deze monniken behoorden tot verschillende religieuze ordes, zoals de franciscanen en dominicanen, en stonden bekend om hun eenvoudige levensstijl en toewijding aan God.
Het leven van een bedelmonnik was zwaar en onzeker. Ze moesten van de ene naar de andere plaats trekken, vaak te voet, en waren afhankelijk van de gastvrijheid van de mensen die zij ontmoetten. Soms werden zij met open armen ontvangen en kregen ze voldoende eten en onderdak, maar soms werden zij ook weggestuurd of zelfs mishandeld.
Ondanks de moeilijkheden die zij ondervonden, bleven de bedelmonniken trouw aan hun roeping en bleven zij hun geloof verspreiden onder de mensen die zij ontmoetten. Zij werden gezien als boodschappers van God en hadden een belangrijke rol in het verspreiden van het geloof en het helpen van de armen en behoeftigen.
Tegenwoordig zijn bedelmonniken vrijwel uitgestorven, maar hun nalatenschap leeft voort in de geschiedenis van het kloosterleven en de spiritualiteit. Hun toewijding en opoffering worden nog steeds bewonderd en herinnerd als een voorbeeld van ware christelijke liefde en dienstbaarheid.