De acteerstijl die door de Amerikaanse regisseur Lee Strasberg werd gepromoot, was gebaseerd op het werk van de Russische acteur en regisseur Konstantin Stanislavski. Stanislavski wordt beschouwd als de grondlegger van het realistische acteren en zijn methoden hebben een grote invloed gehad op de acteerwereld.
Stanislavski ontwikkelde zijn methoden in de late 19e en vroege 20e eeuw en legde de nadruk op het belang van emotionele waarachtigheid in het acteren. Hij geloofde dat acteurs moesten graven in hun eigen ervaringen en emoties om geloofwaardige en authentieke personages te creëren. Dit betekende dat acteurs moesten leren zichzelf open te stellen, hun eigen emoties te begrijpen en te gebruiken in hun werk.
Lee Strasberg, die bekend stond om zijn werk als acteercoach en directeur van het beroemde Actors Studio in New York, was een van de belangrijkste pleitbezorgers van de Stanislavski-methode in de Verenigde Staten. Hij introduceerde de methoden van Stanislavski aan vele acteurs en actrices, waaronder Marlon Brando, Marilyn Monroe en Robert De Niro.
De Strasberg-methode, zoals het ook wel bekend staat, bouwde voort op de principes van Stanislavski en legde de nadruk op het belang van emotionele herinnering, affectieve geheugen en improvisatie. Acteurs werden aangemoedigd om hun eigen herinneringen en gevoelens te gebruiken om hun personages te vormen en te begrijpen.
De invloed van de Stanislavski-methode en de Strasberg-methode is nog steeds voelbaar in de hedendaagse acteerwereld. Veel acteurs en actrices over de hele wereld gebruiken deze technieken om hun vak te verbeteren en meer diepgang aan hun personages te geven. Het realistische en emotionele acteren dat door deze methoden wordt bevorderd, heeft een blijvende impact gehad op de kunst van het acteren en zal naar verwachting nog vele generaties acteurs beïnvloeden.