In het Nederlands wordt een vogelvrij verklaarde persoon aangeduid met het woord “outlaw”. Dit begrip verwijst naar iemand die door de wet buiten de bescherming van de samenleving is geplaatst en die vogelvrij is verklaard, wat betekent dat hij of zij zonder bescherming of rechten is en opgejaagd kan worden.
De term “outlaw” komt oorspronkelijk uit het Oudengels, waar het werd gebruikt om iemand aan te duiden die buiten de wet stond en dus niet kon rekenen op de bescherming van de wet. In de loop der tijd is de betekenis van het woord enigszins veranderd, maar de kern blijft hetzelfde: een persoon die door de wet als een paria wordt beschouwd en die daarom geen rechten of bescherming geniet.
In de geschiedenis zijn er veel voorbeelden van mensen die vogelvrij zijn verklaard, zoals criminelen, rebellen of politieke dissidenten. Deze personen worden vaak gezien als een bedreiging voor de samenleving en worden daarom uitgesloten en vervolgd. Het begrip “outlaw” roept dan ook vaak associaties op met avontuur, rebellie en het overtreden van regels.
Al met al is het woord “outlaw” een krachtige term die aangeeft dat iemand buiten de wet staat en geen bescherming geniet. Het roept beelden op van vrijheid, gevaar en het leven aan de rand van de maatschappij.