Enkelband is een vorm van straf die wordt opgelegd door de Nederlandse rechtbanken. Deze straf houdt in dat de veroordeelde een enkelband moet dragen, die 24 uur per dag wordt gecontroleerd door de autoriteiten. De enkelband registreert de locatie van de drager en geeft een signaal af als deze zich buiten een bepaald gebied begeeft.
De enkelband is bedoeld als alternatief voor gevangenisstraf en wordt vaak opgelegd aan veroordeelden die veroordeeld zijn voor niet-gewelddadige misdrijven. Het doel van de enkelband is om de veroordeelde te controleren en te voorkomen dat deze opnieuw in de fout gaat. Door de constante monitoring kunnen de autoriteiten snel ingrijpen als de veroordeelde zich niet aan de voorwaarden houdt.
De enkelband heeft een aantal voordelen ten opzichte van een gevangenisstraf. Het is bijvoorbeeld goedkoper, omdat de veroordeelde thuis kan blijven en geen extra kosten hoeft te maken voor onderdak in de gevangenis. Daarnaast kan de veroordeelde in sommige gevallen blijven werken of studeren, wat de kans op succesvolle re-integratie vergroot.
Er zijn echter ook nadelen verbonden aan de enkelband. Zo ervaren veroordeelden het dragen van de enkelband vaak als vernederend en beperkend. Daarnaast kan de constante monitoring als beklemmend worden ervaren en kan het moeilijk zijn om te leven met het constante gevoel van controle.
Al met al is de enkelband een effectief middel om veroordeelden te controleren en te voorkomen dat zij opnieuw de fout in gaan. Het is een belangrijk onderdeel van het Nederlandse strafrechtssysteem en wordt steeds vaker ingezet als alternatief voor gevangenisstraf.