De Romeinse schrijver en filosoof die de leermeester was van Nero was Seneca. Seneca was een invloedrijke stoïcijnse filosoof en werd later de adviseur en leraar van de jonge keizer Nero. Hij was ook een vooraanstaand politicus en schrijver, die bekend stond om zijn diepzinnige geschriften over filosofie, ethiek en politiek.
Seneca werd geboren in Hispania, het huidige Spanje, rond het jaar 4 v.Chr. Hij verhuisde later naar Rome, waar hij snel naam maakte als een van de meest geleerde en invloedrijke denkers van zijn tijd. Hij werd benoemd tot de persoonlijke tutor van Nero, de toekomstige keizer van het Romeinse Rijk, en had een grote invloed op zijn opvoeding en ontwikkeling.
Seneca was een fervent voorstander van de stoïcijnse filosofie, die streefde naar een leven van deugd, gelijkmoedigheid en zelfbeheersing. Hij geloofde dat de menselijke geest en wil de enige ware bron van geluk en vrijheid waren, en dat het nastreven van materiële rijkdom en genoegens slechts leidde tot innerlijke leegte en ontevredenheid.
Seneca’s geschriften, waaronder brieven, essays en toneelstukken, zijn nog steeds bekend en worden vaak bestudeerd en geciteerd in de moderne tijd. Zijn invloed op de filosofie, ethiek en politiek is nog steeds voelbaar en zijn ideeën blijven relevant voor hedendaagse denkers en leiders.
Seneca’s relatie met Nero was complex en tegenstrijdig. Hoewel hij diende als zijn mentor en adviseur, was hij ook getuige van de wreedheden en excessen van de jonge keizer. Uiteindelijk werd Seneca gedwongen zelfmoord te plegen door Nero, die hem beschuldigde van betrokkenheid bij een samenzwering tegen hem.
Ondanks zijn tragische einde blijft Seneca een belangrijke figuur in de geschiedenis van de Romeinse filosofie en literatuur. Zijn ideeën en geschriften hebben de tand des tijds doorstaan en blijven een bron van inspiratie en wijsheid voor velen.